Ptasie radio jest to pierwszy zdalny spektakl zrealizowany przez Małą Akademię Teatralną, spektakl „historyczny” ;). Dlaczego akurat ten wiersz ? Była to kontynuacja działań podjętych na zajęciach stacjonarnych. Przygotowania do „Ptasiego radia” rozpoczęły się zimą, wtedy też powstały lalki teatralne, elementy scenografii, historie postaci. Pracę przerwała pandemia. Ale to właśnie dzięki tej sytuacji powstała wersja zdalna. Jest to nowe doświadczenie dla uczestników, o tyle ważne, że było „łącznikiem”, pozwoliło podtrzymać i wzmocnić relacje, dało szansę na poznanie się wzajemne z innej perspektywy. I co cieszy, mocno zaangażowało rodziców, którzy wspólnie z dziećmi podjęli się „zabawy w teatr”. Na ekranowej scenie można ich i zobaczyć, i usłyszeć, ale to przede wszystkim rodzice stali się operatorami filmowymi. Dzięki wielkie! Znamienne jest to, że pierwszy materiał kręcony był w czasie izolacji społecznej, wtedy, gdy bezpośredni kontakt z przyjaciółmi był ograniczony. Mieszkańcy lasu to trochę tacy my, tylko, że zamknięci w swoich przestrzeniach, spragnieni kontaktu, rozmów, zabaw. „Ptasie radio” to obraz społeczności, grupy żyjącej w swoim środowisku. Oglądany z zewnątrz las wydaje się miejscem spokojnym, oazą wytchnienia, ciszy itd. Ale okazuje się, że nie do końca – że ma swoje problemy, które mieszkańcy chcą rozwiązać, zmienić. Czy im się to uda? W sytuacji, gdy pojawia się tyle różnych osobowości, tyle różnych opinii, gdzie każdy ma coś do powiedzenia – jest to, jak się okazuje, trudne. Czy ptaki wyciągną wnioski?
